Russland og Mongolia

Pjuff,

lestarferdin til Ulan Baatar i Mongoliu fra Moskvu var thraelfin. Gaman ad rifja upp gamla ferdalagid mitt asamt tvi ad sja thaer gridarlegu breytingar sem hafa ordid i Russlandi sl. 5 ar.

Komumst yfir til Mongoliu ad lokum og inn i UB sem er eiginlega einhver ljotasta hofudborg heimsins. Slaer allar adrar hofudborgir sem eg hef sed ut.

Hins vegar er Terelj thjodgardurinn sem er her i landinu einn af fallegustu stodum sem eg hef komid a. Thad var frabaert af fa ad fara thangad og gista i hirdingjatjoldum og fa ad kikja a hestbak med theim. Agi, Hemmi og Osk voru ekki alveg jafn satt og eg, thvi istodin hja Aga voru faranlega stutt og hann var med hnen uppi undir oxlum. Oborganleg sjon samt. Hestarnir sem voru undir Hemma og Osk voru svo latir ad tad thurfti bokstaflega ad yta theim afram, a medan eg sat gridarstaedilegan blakkan fak sem eg nefndi Atla Hunakonung. Thad var eiginlega alveg rettnefni, hann var mun haerri a herdakambinn en allir hinir, vildi alltaf vera fremstur i flokki og eg thurfti litid ad hvetja hann afram.

 Vid ridum um thjodgardinn og saum erni a veidum, hraegamma ad eta leifar af kind asamt skrilljon jardikornum a flotta undan ornunum.

 

Erum nu aftur komin til UB og erum eiginlega bara i chillinu og bidum eftir lestinni til beijing i fyrramalid.